บัวแดง สัตตบรรณ บัวสายสีชมพู โกมุท ลินจง เจตบุตร

NYMPHAEACEAE

พืชล้มลุกอายุหลายปี มีเหง้าใต้ดิน ใบ เป็นใบเดี่ยวแตกออกจากเหง้า ก้านใบยาว แผ่นใบยาวรูปทรงกลม ไม่ยกสูงขึ้นเหนือน้ำ ขนาดผ่านศูนย์กลางประมา 30 ซม. ฐานใบเว้าลึก ขอบใบจักเป็นฟันเลื่อย ผิวด้านบนเป็นมัน ด้านล่างมีขนนุ่ม ดอก เป็นดอกเดี่ยว บานเต็มที่กว้างได้ถึง 15 ซม. ก้านดอกคล้ายก้านใบ กลีบเลี้ยง 4 กลีบ สีเขียวคล้ำปนน้ำตาง รูปปลายหอกแคบ กว้างประมาณ 2.5 ซม. ยา 6-7.5 ซม. กลีบดอกขนาดและลักษณะคล้ายกลีบเลี้ยง สีชมพูเข้ม สีขาว หรือสีม่วงแดง เกสรเพศผู้จำนวนมาก เป็นเส้นแบน สั้นกว่ากลีบดอก อับเรณูเป็นร่อง ตามแนวขนาน เกสรเพศเมียติดบนรังไข่ ผล เป็นผลสด ภายในมีเมล็ดกลม ขนาดเล็กจำนวนมาก

เป็นบัวพันธุ์พื้นเมืองของไทย พบตามแหล่งน้ำจืดทั่วไป ไม่พักตัวในฤดูหนาว

ก้านชูดอกเรียกว่า ‘บัวสาย’ รับประทานได้

พรรณไม้น้ำบึงบอระเพ็ด

-