| ชื่อวิทยาศาสตร์ Scientific
name |
Willughbeia edulis Roxb. |
| ชื่อวงศ์ Family name |
APOCYNACEAE |
| ชื่อพื้นเมือง Local name |
คุย Khui (Peninsular); กะตังกะติ้ว Ka tang ka tio (Central); คุยกาย Khui kai, คุยช้าง Khui chang (Prachin Buri); คุยหนัง Khui nang (Rayong); หมากยาง Mak yang (Si Sa Ket) |
| ชื่อสามัญ Common name |
- |
| ส่วนที่นำมาใช้ Plant part
used |
(St) Stem |
| การใช้ประโยชน์ Uses and Ultilizing |
ต้น เป็นยาแก้บิแก้โรคคุดทะราด และตับพิการ
|
| ข้อควรระวัง Caution |
|
| ฤดูติดดอก ออกผล Flowering & Fruiting Season |
|
| ลักษณะ Habit |
ต้น ไม้เถาขนาดใหญ่ แข็งแรงมาก ภายใน เถาเมื่อเด็ดดูจะมียางสีขาวไหลซึมออกมา ใบ ใบเดี่ยว จะออกใบเรียงกันเป็นคู่ๆ ไปตาม ข้อต้น ใบรูปมนรี ปลายใบแหลมและเป็นติ่ง โคนใบมนหรือแหลม ขอบใบเป็นคลื่นเล็ก น้อย ใบสีเขียวด้านมนจะเป็นมัน กว้าง 1.5 -2.5 นิ้ว ยาว 4-6 นิ้ว ก้านใบยาว 0.5-1 นิ้ว ดอก ออกเป็นช่ออยู่ตามง่ามใบ ดอกมีอย ู่5 กลีบ โคนดอกนั้นจะเชื่อมติดกันเป็นท่อยาว ประมาณ 4 มม. เกสรกลางดอกมี 5 อัน กลีบรองดอกมี 5 กลีบ รูปกลมๆ ผล เป็นรูปมนรี คล้ายกับมะนาวแต่จะยาว กว่าเล็กน้อย มีเนื้อรสหวานรับประทานได้ |
| พื้นที่ที่พบในสวนฯ Display area (QSBG) |
|
| การกระจายพันธุ์ Distribution |
|
| หมายเหตุ Remark |
ราก ในประเทศมาเลเซีย นำรากมรต้มกับน้ำ ทานกินเป็นยารักษาโรคดีซ่านที่เกิดจากโรค มาลาเรีย หรือ นำรากมาตำให้ละเอียดใช้ ทาแก้โรคตัวเหลืองในทารก |
| เอกสารอ้างอิง Reference(s) |
|
| QR code |
|
| |
|
Staff